- isim-fiil
- isim-fiil Verbalsubstantiv n
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
isim-fiil
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
isim — is., smi, Ar. ism 1) Ad 2) Kişi, insan Biz eskidikçe yaşlarımız yirmiden yirmi bire, yirmi birden yirmi ikiye bastıkça yeni yüzler, yeni isimler katılıyor aramıza. Y. Z. Ortaç 3) dbl. Ad Birleşik Sözler isim babası isim cümlesi isim çekimi isim… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Turkish grammar — This article concerns the grammar of the Turkish language. A companion to this article is Turkish vocabulary. Three features that, together, distinguish Turkish from many other languages are the following: #Turkish is highly agglutinative: its… … Wikipedia
AKSAM-I SELASE — Üç kısım. * Gr: İsim, fiil, harf bölümleri … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
KELİME — Gr: Mânası olan en küçük söz veya cümlenin yapısını teşkil eden unsurlardan birisidir. Kelime, isim, fiil ve harf olmak üzere dilbilgisinde üç kısma ayrılmıştır. Bir tek söze kelime denir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
Эк (аффикс) — У этого термина существуют и другие значения, см. ЭК. Эк (тур. ek) аффикс, один из основных морфологических терминов в турецком языке, дающий начало и термину «eklemeli diller» агглютинативные языки. Эк не может стоять в начале слова и всегда… … Википедия
cümle — is., dbl., Ar. cumle 1) Bir yargı bildirmek için tek başına çekimli bir fiil veya çekimli bir fiille kullanılan kelimeler dizisi, tümce Ben bu cümleyi üç defa okudum, hiçbir şey anlayamadım. B. R. Eyuboğlu 2) esk. Dizge, sistem 3) sf. Bütün, hep… … Çağatay Osmanlı Sözlük
gövde — is. 1) Bir şeyin asıl bölümü 2) anat. İnsan bedeninde baş, kol ve bacaklar dışında kalan bölüm 3) anat. Hayvanlarda baş, ayak ve kuyruktan, ağaçlarda kök ve dallardan geri kalan bölüm 4) Kesilmiş hayvanın, sakatatları alındıktan sonraki durumu 5) … Çağatay Osmanlı Sözlük
türeme — is. 1) Türemek işi 2) dbl. Aynı kökten çıkma, iştikak Birleşik Sözler türeme ünlü türeme ünsüz addan türeme ad addan türeme fiil iç türeme isimden türeme fiil … Çağatay Osmanlı Sözlük
ad — 1. is., ddi, Ar. ˁadd 1) Sayma 2) Sayılma Birleşik Sözler addetmek addolunmak 2. is. 1) Bir kimseyi, bir şeyi anlatmaya, tanımlamaya, açıklamaya, bildirmeye yarayan söz, isim: Çocuk, kedi, ağaç, düşünce, iyilik, Ahmet, Ertuğrul birer addır 2)… … Çağatay Osmanlı Sözlük
ad gövdesi — is., dbl. Ad ve fiil köklerinden yapım ekleriyle türetilen ve ad olarak kullanılan gövde, isim gövdesi … Çağatay Osmanlı Sözlük
birleşik — sf., ği Bir araya gelmiş, birleşmiş olan, müttehit Birleşik Sözler birleşik ad birleşik cümle birleşik fiil birleşik isim birleşik kap birleşik kelime bir … Çağatay Osmanlı Sözlük
